Góry przechowują pamięć o minionych pokoleniach. Mają w sobie mądrość, której ludzie nie pojmują, i trwają wiecznie – w przeciwieństwie do miłości, wojny czy przyjaźni. Niektórzy mówią, że góry dają życie. Inni wierzą, że co dziesięć lat ktoś musi zginąć wśród skał od uderzenia pioruna. Przekonała się o tym rodzina Domèneca i Sió. Ich losy ciasno splatają się z miejscem, w którym żyją.

Ja śpiewam, a góry tańczą oddaje głos także tym, którzy mogą opowiedzieć swoją historię po raz pierwszy. Ukrywająca się w lesie sarna, duch poety, wyczekujące deszczu grzyby, kobiety przed wiekami oskarżone o czary, chmury zrzucające błyskawice… Bohaterowie wymykają się chronologicznym ramom czasu i oficjalnej historii, tworząc górski mikrokosmos pełen wzajemnych konfliktów i zależności.

Czerpiąc z historii i mitów, wiejskich ballad oraz literatury pięknej, Irene Solà tworzy literacką gawędę o poszukiwaniu bliskości, śmierci i celebracji życia.

Książka wyróżniona Europejską Nagrodą Literacką 2020, Nagrodą Llibres Anagrama, Nagrodą Punt de Llibre pisma internetowego „Núvol”, Nagrodą Cálamo oraz Nagrodą im. Marii Àngels Anglady. Znalazła się także wśród najlepszych książek prozatorskich 2022 roku w rankingu  „The Guardian”.

Świat zyskuje zupełnie inną perspektywę, gdy uciszymy ludzkie głosy – przekonuje Irene Solà w tej opowieści o miłości, tragedii i czasie. Jak te same zdarzenia widzą duchy, panny wodne, wiedźmy i zwierzęta? I czy właśnie nie wielość głosów pozwala w pełni usłyszeć niektóre historie? Piękna książka, nie do przeoczenia.- Katarzyna Kazimierowska

„Ja śpiewam, a góry tańczą” to książka ponadczasowa i wyjątkowa. W tej cudownej polifonicznej opowieści jest tyle piękna, że z każdą stroną na nowo zakochujesz się w przyrodzie, wyobraźni, słowach i życiu.- Mariana Enríquez

Posługując się językiem poezji, Solà snuje niezwykłą narrację, która w pełni oddaje piękno i dzikość krajobrazu. To wielkie osiągnięcie.- „Publishers Weekly”

Ta powieść to dzikie, pełne miłości wołanie do miejsca tak oszałamiająco majestatycznego, że nie sposób go pojąć. Oddając głos zwierzętom, burzom, wyrzutkom, jednonogim dziewczynom, rodzącym kobietom i samej górze, Solà przekracza granice ludzkiego doświadczenia, by opowiedzieć historię instynktu i czasu ziemi.- C Pam Zhang

Ta książka, napisana z wielkim muzycznym wyczuciem, czułością i dowcipem, przyprawiła mnie o zawrót głowy. „Ja śpiewam, a góry tańczą” to mistrzowska literatura gasząca pragnienie opowieści, skrząca się opisami ludzkich i nie-ludzkich losów, historiami żywych i umarłych, w naszych i pradawnych czasach.- Max Porter

Wciągająca i zapadająca w pamięć powieść Soli pod pozorną prostotą kryje głębię ludowej opowieści.- Booklist

„Ja śpiewam, a góry tańczą” to upojna mieszanka folkloru, poezji i radości. [...] Solà ukazuje panoramę niezwykłego świata, snuje rozległą, wielopokoleniową opowieść o tragedii i wytrwałości w skrzącej się, brawurowej prozie. To, że tak wiele głębi mieści się w tak niewielkiej książce, świadczy o wielkim talencie autorki.- Theo Henderson, Shelf Awareness

W dobie antropocenu „Ja śpiewam, a góry tańczą” Irene Soli okazuje się książką zbawienną. [...] Dzięki triumfowi wyobraźni Solà stworzyła dzieło, w którym uchwyciła codzienną rozszerzalność czasu, przyrody i samego życia.- Maura Krause

Tak jak James Joyce wyrwał świat z narracyjnego samozadowolenia, a Gertrude Stein przebudziła uśpioną poezję ku modernizmowi, tak Solà rozbija powieść na fragmenty, po czym składa ją z powrotem, kawałek po kawałku, w opowieść wyrażającą radość, ból i smutek, odbijające się echem od siebie nawzajem.- „Washington Independent Review of Books”

Dzięki wyrazistemu językowi, głęboko empatycznemu spojrzeniu i precyzji w wyrażaniu emocji powieść Soli składa hołd bogactwu powiązań świata przyrody. „Ja śpiewam, a góry tańczą” pokazuje, że ilekroć próbujemy te powiązania dostrzec, nasze własne życie nabiera większego znaczenia.- „Chicago Review of Books”