Jest to przede wszystkim studium o pewnym fragmencie historii filmu dokumentalnego, o tym, jak pod szyldem „kina prawdy” powstało „kino nieprawdy”, o tym, z jaką ostrożnością należy podchodzić do filmów niefikcjonalnych. Pokazuje ono, jak istotna dla ich właściwego odczytania staje się wiedza historyczna, znajomość okoliczności ich realizacji oraz intencji, jakie przyświecały twórcom. Wreszcie to też książka o tym, jak realia życia ludzi żyjących na wsi, uprawiających ziemię, uległy wypaczeniu i „sformatowaniu” za sprawą dokumentalistów na usługach ideologii i jak bardzo cenny wkład w kulturę wnieśli twórcy, którym udało się ten wizerunek odkłamać w swoich filmach i publikacjach. -  Z recenzji prof. Mikołaja Jazdona

Dr hab. Jadwiga Hučková, prof. UJ – od 1996 roku pracuje w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się filmem dokumentalnym i fabularnym Europy Środkowej. Od 1997 roku działa w komisji selekcyjnej i Radzie Programowej Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Juror ponad trzydziestu międzynarodowych festiwali filmu dokumentalnego. Opublikowała jako Jadwiga Głowa/Hučková między innymi: Dokument po przełomie. Film dokumentalny lat 90. w Europie Środkowo-Wschodniej / Zooming in on History’s Turning Points. Documentaries in the 1990s in Central and Eastern Europe (wstęp i red., Kraków 1999); Dokument filmowy epoki Havla (Kraków 2005); Český a polský dokumentární film w éře evropeizace / Czeski i polski film dokumentalny w czasach europeizacji (wstęp; red. Jadwiga Hučková, Jan Křipač, Iwona Łyko, Praha 2015).