Zbigniew Pieloch pseudonim literacki „Krzysztof Warszyc” urodził się 26 lipca 1950 roku w Bartoszycach. W 1968 roku ukończył tam Liceum Ogólnokształcące, a następnie w 1974 roku po ukończeniu studiów w Wojskowej Akademii Medycznej uzyskał dyplom lekarza i został mianowany na pierwszy stopień oficerski. Po ukończeniu stażu lekarskiego w klinikach WAM w Łodzi odbył roczny staż w jednostce wojskowej w Tarnowskich Górach i powrócił na stały etat nauczyciela akademickiego do swojej macierzystej Uczelni. Pracując w WAM-ie napisał pierwszy w Polsce doktorat z dydaktyki medycznej obroniony na I Wydziale Lekarskim Warszawskiej Akademii Medycznej pod nadzorem promotorskim profesora Wiesława Tysarowskiego kierownika Zakładu Dydaktyki Medycznej. W dalszej karierze zawodowej skupił się na nauczaniu studentów i pracy z chorymi ludźmi. Zrobił kolejne stopnie specjalizacji z chorób wewnętrznych oraz kardiologii. Mając na uwadze dobro pacjentów zdecydował się, jako jedyny w tej Uczelni, na zrobienie trudnej specjalizacji z Farmakologii Klinicznej. Jednocześnie podjął własne badania dotyczące metabolizmu leków w ciężkiej niewydolności krążenia w ramach pracy habilitacyjnej. Pracy tej nie ukończył ze względu na brak funduszy i rozwiązanie Wojskowej Akademii Medycznej przez ówczesne władze kraju, ale opublikował wiele wyników z tych badań. W sumie w czasie pracy w WAM opublikował około 140 różnych prac, głównie z zakresu farmakoterapii. Był współzałożycielem Towarzystwa Terapii Monitorowanej i współredaktorem jego czasopisma naukowego „Problemy terapii monitorowanej”. Jako pamiątka z pracy w WAM-ie pozostało mu wiele odznaczeń resortowych oraz Brązowy Krzyż Zasługi i Medal Komisji Edukacji Narodowej. Nadal jest czynnym lekarzem oraz będąc na emeryturze realizuje swoje wcześniejsze zamierzenia hobbystyczne.