Zainteresowanie kapitałem kreatywnym w teorii i praktyce wynika przede wszystkim z jego związków z rozwojem społeczno-gospodarczym. Za kapitał kreatywny przyjmuje się zasób właściwy ludziom, którzy współpracują i funkcjonują w każdych, w tym w nowych warunkach, wykorzystując swoją kreatywność. Cecha ta stanowi podstawę kapitału kreatywnego, zaś za efekt działań kreatywnych w ekonomii przyjmuje się innowacje. Publikacja dotyczy zagadnień związanych z kapitałem kreatywnym w przedsiębiorstwie i wpisuje się w nurt poszukiwań uniwersalnej metody pomiaru kapitału kreatywnego. Poszukując możliwości pomiaru kapitału kreatywnego, wykorzystano teoretyczny model ?4P" obejmujący: osobę, proces, środowisko, produkt, który stanowił podstawę dla autorskiej modyfikacji i opracowania wskaźnika kapitału kreatywnego. Walorem pracy jest powiązanie problematyki kapitału kreatywnego z sektorem kreatywnym, stanowiące dotychczas lukę badawczą głównie ze względu na identyfikację działań kreatywnych człowieka. Warto podkreślić potrzebę multidyscyplinarnych badań łączącą się w założeniu, że każda osoba jest potencjalnym przedstawicielem tego kapitału i źródłem kreatywności.