Kulisy intryg FSB

Jak to się stało, że Rosja wróciła w koleiny ZSRR? Jak doszło do tego, że Czeczeni, do niedawna uważani za szlachetny naród walczący o wolność, dziś są traktowani jak banda terrorystów? Jak to możliwe, że bezbarwny dyrektor Federalnej Służby Bezpieczeństwa został prezydentem? Autorzy tej zakazanej w Rosji książki dowodzą, że wszystko zaczęło się w 1994 r. od rozpętanej przez rosyjskie służby specjalne, a przypisy­wanej Czeczenom kampanii terrorys­tycznej, która poprzedziła pierwszą wojnę cze­czeń­ską i wybory prezy­denc­kie. I że seria ataków bombo­wych na budynki mieszkalne w 1999 r., przed drugą wojną w Czeczenii i kolejnymi wyborami, była dalszym ciągiem tego krwawego scenariusza, który doprowadził do sterrory­zowania Rosjan i wyniósł do władzy ludzi dawnego KGB.

Autorzy, doświadczony oficer radzieckich i rosyjskich służb specjalnych oraz wybitny historyk, przyta­czają na poparcie tej tezy rozliczne, mocne dowody. Ich świadectwo jest tym bardziej przekonujące, że jeden z nich za nie zginął.
 
Umierał dwadzieścia trzy dni. Jego silny, wysportowany organizm długo opierał się truciźnie zabić. Dopiero 13 listopada sprowadzono specjalistę, a ten stwierdził, że pacjent cierpi na chorobę popromienną. Przeniesiono go na specjalistyczny oddział szpitala uniwersyteckiego. Przez dziewięć godzin przesłuchiwał go, z pomocą tłumacza, inspektor Brent Hyatt ze Scotland Yardu. Gdy zapytał Litwinienkę, kogo on podejrzewa o zlecenie otrucia, usłyszał, że prezydenta Rosji. – z posłowia Krystyny Kurczab-Redlich

Aleksander Litwinienko przez 20 lat pracował w tajnych służbach ZSRR i Rosji, zwalczając organizacje terrorys­ty­cz­ne i przestępczość zorganizowaną. Dosłużył się stopnia podpułkownika. W 1998 r. publicznie ujawnił szereg bezpra­wnych rozkazów, które otrzymał od szefów Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Kilkakrotnie aresztowany pod sfingowanymi zarzutami, w 2001 r. uciekł do Wielkiej Brytanii. Zmarł 23 listopada 2006 r. otruty polonem, pewny, że zamordowano go na rozkaz Władimira Putina.
 
Jurij Felsztinski studiował historię w Moskiewskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym. W 1978 r. wyemigrował do USA. Kontynuował studia na Brandeis, a następnie Rutgers University, gdzie się doktoryzował. Zebrał i opracował kilkadziesiąt tomów dokumentów archiwalnych; jest autorem i współautorem licznych książek, z których w Polsce, oprócz Wysadzić Rosję, ukazały się m.in.: Trzecia wojna światowa? Bitwa o Ukrainę (REBIS 2015), Borys Bieriezowski. Zapiski wisielca (2015) i Korporacja zabójców (2016).