Sprowadzając liberalizm do ludzi i miejsc nie mniej niż do pryncypiów, być może jestem w stanie pomóc oblec go ponownie w ludzkie szaty i sprawić, że stanie się bardziej strawny dla młodego pokolenia. Być może skłonię tych, którzy czerpali korzyści z jego dobrodziejstw, do tego, aby z mniejszą niechęcią patrzyli na jego niemałe przecież przywary, wyraźniej zaś ujrzeli jego cnoty, też niemałe. Być może będę nawet w stanie pokazać, dlaczego szczęście świata zależy – nie, jesteśmy liberałami i wolno nam tylko powiedzieć „może zależeć" – od jego odnowy. Nadal jestem zdania, że jest to spacer, na który warto iść, i rozmowa, którą warto podjąć. Adam Gopnik O książce napisali: Broniąc liberalnego stylu życia, Adam Gopnik umiejscawia życzliwość u podstaw wartości liberalnych. „The Guardian" Na przestrzeni wieków myśl liberalną łączyły „liberalny temperament", akceptacja pluralizmu i reform oraz sceptyczne podejście do wszelkich utopii. Liberalizm, jak elokwentnie dowodzi Gopnik, nieustannie walczy o stworzenie społeczeństwa, którego niezachwiane fundamenty stanowią wolność i równość. „Foreign Affairs" Gopnik asymiluje to, co kiedyś było radykalne i wciela do własnego rozumienia liberalizmu. Tym samym pragnie udowodnić współczesnym postępowcom, że mogą stać się świadomymi społecznie orędownikami idei typowych dla XXI wieku, jednocześnie nie wyrzekając się liberalnego dziedzictwa wolności słowa, rządów prawa, osiągnięć naukowych i pozostać w zgodzie z indywidualnych sumieniem. „The New York Times" Nowa książka Adama Gopnika jest krótką, lecz poruszającą obroną niezmiennej aktualności tradycji filozoficznej liberalizmu w obliczu krytyki zarówno ze strony lewicy, jak i prawicy. „The New York Magazine"