Niemiecki filozof Max Scheler (1874?1928) napisał ?Resentyment a moralności? tuż przed I wojną światową (1912) przede wszystkim jako polemikę z oceną chrześcijaństwa sformułowaną ćwierć wieku wcześniej przez Friedricha Nietzschego. Nietzsche wprowadził do terminologii moralnej pojęcie ?resentymentu? jako wartości negatywnej. Scheler porównuje różne moralności i broni chrześcijaństwa przed zarzutem, że stanowi ono wykwit ?resentymentu?, ?moralności słabych?, którzy siłą swojej masy usiłują obalić wartości ?arystokratyczne?, a przynajmniej nie potrafią ich udźwignąć. Sam wszakże broni tych wartości i przyznaje je właśnie chrześcijaństwu, choć już nie mieszczaństwu, również krytykowanemu przez Nietzschego za moralność ?mydla-rzy?. Przy okazji tych polemicznych kwestii rozwija znakomitą fenomenologiczną analizę zjawi-ska resentymentu, która weszła do kanonu XX-wiecznej myśli filozoficznej.