Weyssenhoff użył metody trudnej i szczególnie niebezpiecznej: wypadki 1905 i 1906 roku przepuścił przez tępą duszę swego bohatera, Apolinarego Budzisza, narodowego demokraty, malowanego z chłodną ironią, a częściej jeszcze z realizmem zbyt łatwym. Pierwsza seria ?Dni politycznych? ? ?Narodziny działacza? zanalizowała ironicznie ?narodziny działacza? takiej tężyzny, jakiej był pan Apolinary Budzisz. W drugiej części ? ?W ogniu? autor stawia Budzisza wobec serii wypadków lat 1905?1906. Autor rozwija epizody narodowo-demokratyczne pana Budzisza i jego towarzyszy politycznych. Mętna, szlagońska ideacja pana Budzisza, historia jego projektu założenia ?wyższej szkoły umiejętności politycznych?, jego polityczne stosunki z arystokracją, udział w delegacji do Petersburga, stosunki z oszustem politycznym ? panem Sartorem, postawa na wiecu politycznym, organizowane przez niego wybory i humorystyczny zgoła wzrost jego powagi politycznej ? to znajdziecie w ?Dniach politycznych?. (na podstawie recenzji zamieszczonej w ?Nowej Gazecie?, 9 grudnia 1908 r.)