Siedemnastoletnia Thea prowadzi dziwne życie pod czujnym okiem matki, Nalii, emerytowanej śpiewaczki operowej, kobiety, która przetrwała holocaust. Będąc niejako więźniem obsesyjnej miłości swojej matki, dziewczyna ucieka z tajemniczym a układnym przyjacielem ojca, który zabiera ją do swojego domu na odległej wyspie. "Zasada jest taka", mówi Thea. "Mam stworzyć pozory, że tego mojego drugiego życia nie ma. I zaczynam czuć się tak, jakby ono rzeczywiście nie istniało". Na wyspie Thea odkrywa, że dom, w którym się wychowała - z jego bramami i kłódkami, i psami - zastąpiony został więzieniem innego rodzaju.