curriculum
urodziłem się tego samego dnia co
pola raksa z tym że o moją twarz
nikt się nie zabija cóż taki los a ona
jaką pamiętam z telewizora taka
jasna jak zwiastun jakiegoś innego
serialu mleczne szkło bez chaty
tylko miód i krzyże a potem ogień
szkoła papierosy śpiewne procesje
zwiewne rekolekcje wojna i pochód
niepojętych wzruszeń nie trzeba
łez w jej oczach śmiały się katiusze

wtedy to jeszcze do mnie nie dotarło

mieszkałem na tym samym osiedlu
co pola raksa cóż taki los pamiętam
drzewa kwiaty trawę monopolowy
nocne szczekanie psów i raz po raz
w powietrzu mosiężny granatnik
pociągu i ranne chrypienie radia
nie luksemburg a potem deszcze
potargały sad pierwsza komunia
pocztówkowy szał jak dziki odblask
półprzymkniętych okien zasyczał
błysnął wybuchł i przeszedł bokiem

wtedy to jeszcze do mnie nie dotarło