Rozegrana od 1. do 4. września 1939 r. bitwa pod Mławą, należała do najważniejszych działań militarnych, jakie stoczyło Wojsko Polskie w kampanii wrześniowej. O jej wadze świadczyły zaangażowane siły i środki obu walczących stron, jak również czas trwania bitwy i znaczenie dla ogólnej sytuacji w pierwszym okresie wojny.
Bitwa pod Mława rozegrana została przez stronę polska w oparciu o pas umocnień, składający się z żelbetowych schronów bojowych, rowów przeciwczołgowych i zapór, zasieków z drutu kolczastego oraz pól minowych. Tworzyły one wyodrębnione pozycje: mławską ? składającą się z 49 obiektów oraz rzęgnowską ? z 6 schronów.
Bitwa rozpoczęła się o świcie 1. września atakiem pododdziałów DPanc. ?Kempf? na las Białuty, a następnie natarciem na Uniszki Zawadzkie, czyli centrum pozycji mławskiej. Atak ten, jak i kolejne, został odparty celnym ogniem broni maszynowej i artylerii. Polacy mieli doskonale przygotowany system prowadzenia ognia, który ostro dawał się we znaki atakującym.