(?) chcę pogratulować Autorowi tego pokaźnych rozmiarów dzieła, którego przekaz, obok wielu innych, niesie ze sobą co najmniej takie współczesne ujęcie: rodzice dzieci z niepełnosprawnościami są niezastąpionymi podmiotami w każdym aspekcie życia swoich dzieci, także myślenia o ich przyszłości. Stąd też w naukowym poznawaniu życia osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin cenne jest zastosowanie pozytywnego paradygmatu badawczego. W tym ważne jest skupienie poznawcze na siłach, nadziei i umacnianiu rodziców, a nie tylko na ograniczeniach, wypaleniu, niemożności i utrudnieniach. Znaczenie ma także poznanie ich zapatrywania się na przyszłość dziecka oraz postrzeganie życia rodzinnego w kategoriach nie tyle (i nie tylko) traumatycznych doświadczeń, ile także pozytywnych zmian, wiary w lepsze jutro i afirmowanie życia. W takim zatem ukierunkowaniu myślenia wartość ma poszukiwanie odpowiedzi na pytania o rodzicielskie aspiracje wobec swojego dziecka z niepełnosprawnością, co najmniej w uświadamianiu sobie własnych nadziei i oczekiwań dotyczących edukacji dziecka, przygotowania zawodowego i pełnienia roli zawodowej oraz spełniania się w życiu rodzinnym i towarzyskim. Z pełnym przekonaniem rekomenduję do publikacji monografię Aspiracje rodzicielskie wobec dzieci z niepełnosprawnościami. Struktura i uwarunkowania. Z pewnością będzie ona oryginalnym dziełem wzmacniania dorobku nauk społecznych, w szczególności w dziedzinie pedagogiki specjalnej, psychologii klinicznej, interdyscyplinarnych studiów nad niepełnosprawnością. Będzie cennym źródłem wiedzy w różnych obszarach wielowymiarowego rozpoznawania fenomenu niepełnosprawności. Posłuży młodym naukowcom do nabywania umiejętności konceptualizowania własnego zamierzenia badawczego i budowania rzetelnego warsztatu metodologicznego. Będzie również wartościowa dla praktyki rehabilitacyjnej, sankcjonując miejsce i znaczenie rodzica oraz ukazując aspiracje rodzicielskie jako istotną wartość w relacji z własnym dzieckiem z niepełnosprawnością oraz w myśleniu o przyszłości dziecka. Z recenzji prof. dr hab. Joanny Głodkowskiej