Teatr jest sztuką ulotną. Pamięć o jego twórcach i ich dokonaniach trwa tak długo, jak żyją ludzie, którzy ich pamiętają. Ale pamięć jest ułomna i wybiórcza. Dlatego tak cenne jest wszystko, co tę pamięć utrwala. Taką też rolę spełnić może książka Aliny Obidniak. Zebrane w niej teksty, materiały i najróżniejsze dokumenty tworzą mozaikowy, wielobarwny obraz działalności teatru jeleniogórskiego lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Dla każdego, kto będzie chciał poznać jego dzieje, stanie się niezastąpionym źródłem historycznym.

(fragment Wstępu Janusza Deglera)