Prawdziwa, choć zapomniana historia.

Sugestywna opowieść o bohaterkach, którym wojna odebrała wszystko, pozostawiając strach. Ale ich nie złamała.

Od huku pocisków drżą położone wśród gór wioski. To tam mieszkają one – niezłomne kobiety, do których o pomoc zwraca się dowództwo włoskich wojsk. Część z nich to jeszcze dzieci, część już staruszki, wszystkie jednak co rano w wojskowych magazynach pakują do koszy prowiant, leki i amunicję i ruszają ścieżkami ku górskim szczytom, które pokonać umieją tylko one. Wojna odebrała im wszystko łącznie z przyszłością, tłamsząc je w teraźniejszości przesyconej ubóstwem i trwogą. Lecz mimo niebezpieczeństw czających się na każdym kroku, mimo białych diabłów – strzelców wyborowych armii wroga – którzy trzymają je na muszce, one wspinają się godzinami, brodząc w śniegu, by wesprzeć walczących żołnierzy. To Tragarki, które w piekle alpejskiego frontu dźwigają nie tylko życie.

Książką Skalny kwiat Ilaria Tuti oddaje hołd odwadze i hartowi ducha kobiet, zdolności do wyrzeczeń skromnych, lecz gorąco pragnących pokoju góralek, które z narażeniem życia wspierały żołnierzy w czasie I wojny światowej.

Czyta: Olga Bończyk

Ilaria Tuti konstruuje pełną napięcia powieść, w której ani jedno słowo nie jest zbędne, ani jeden opis nie służy wyłącznie dekoracji: rany na obolałych plecach dziewcząt, mroczne oczy żołnierzy, skromny posiłek spożyty w milczeniu, powstrzymywane łzy i rzadki śmiech stanowią przepiękne fragmenty epickiej i zarazem zwięzłej opowieści. Corriere della Sera

Ilaria Tuti potrafi ożywić naturę, sprawiając, że w każdym wersie staje się ona groźną bohaterką. Il Piccolo

Autorka, która umie przykuć bez reszty uwagę czytelników. La Repubblica

Niezwykle sugestywne pisarstwo. The Guardian

Wartościowe i wymowne pisarstwo, posiadające cechy historycznego świadectwa i zarazem słowa opowiedzianego i strzeżonego w intymności. Stefania Auci, autorka książki I leoni di Sicilia

Ilaria Tuti mieszka w Gemonie pod Udine, w regionie Friuli. W dzieciństwie marzyła, żeby zostać fotografem, ale ukończyła studia ekonomiczne. Kocha morze, lecz mieszka w górach. Jej zamiłowaniem jest malarstwo, w wolnym czasie pracowała jako ilustratorka dla małego wydawnictwa. Lubi powieści Donata Carrisiego. W 2014 r. została laureatką nagrody Gran Giallo Città di Cattolica