Cechą dialogu jest interakcyjność biorących w nim udział podmiotów (osób i instytucji). Drugą część opracowania konstytuuje orientacja podmiotowa, wskazująca nadawcę/nadawców przekazu, jest kontynuacją prezentacji wyników badań empirycznych (analiza formalna) i zawiera: składy rady redakcyjnej i zespołu redakcyjnego w 30 badanych latach; listę autorów co najmniej czterech publikacji z wyodrębnieniem nazwisk operujących w latach 90. pojęciami polsko-niemieckiego pojednania i porozumienia; wykaz polskich i niemieckich instytucji publicznych i samorządowych, które reprezentowali autorzy tekstów DIALOGU; opis sylwetek laureatów przyznawanej przez redakcję ?Nagrody magazynu DIALOG?; charakterystykę czasopisma: pisarzy, polityków i naukowców, którzy publikowali w dialogu; listę bohaterów publikacji, w tym działaczy samorządowych i parlamentarzystów, będących twórcami międzykulturowego dialogu. Wychodzę z założenia, że zarówno autorów analizowanych tekstów, bohaterów publikacji, jak i laureatów ?Nagrody magazynu Dialog? ? łączą pewne cechy, będące efektem wspólnego kultywowania pluralizmu i kulturowej różnorodności. Tych wszystkich uczestników międzykulturowego dialogu, dosłownie i metaforycznie osoby żyjące i przemieszczające się po obu stronach Odry i Nysy, określam mianem grenzgänger i kulturträger. Ich życie, doświadczenie i twórczość wypełnia wszystkie atrybuty międzykulturowych przestrzeni: fizycznej (przekraczanie granic), relacji (mającej wymiar aksjologiczny) oraz zakresu (sygnowanymi polami aktywności i ?granicami zasięgu? tworzonych znaczeń) (Korporowicz, 2017, s. 70?71). Z wprowadzenia