Książka, poświęcona tekstom piosenek widzianym z perspektywy genologicznej, pokazuje, jak udane może być połączenie zainteresowań językoznawczych z widocznym zamiłowaniem do obserwacji przejawów kultury popularnej. To autentyczne zaangażowanie badawcze Leszka Tymiakina widać nie tylko w doborze przedstawionego materiału językowego, ale także w podjętej próbie spojrzenia na badany gatunek z różnych punktów widzenia (genologii, tekstologii, językoznawstwa, aksjologii, kultury popularnej, performatyki itd.) [?] Autorowi, koncentrującemu się na dominantach: (1) treściowych, (2) strukturalnych, (3) funkcjonalnych oraz (4) stylistycznych, udało się stworzyć spójny, wieloaspektowy opis piosenki jako gatunku niejednorodnego, złożonego, ale jednak charakteryzującego się określonymi właściwościami [?] Badacz wielokrotnie poświadcza swą szeroką wiedzę dotyczącą historii polskiej piosenki, swobodnie i sprawnie porusza się po materiale tekstowym, wykazując się umiejętnością trafnego kojarzenia przywoływanych danych i zdolnością niezwykle syntetycznego formułowania myśli [?] Napisana dobrym językiem książka będzie się cieszyć zainteresowaniem językoznawców, literaturoznawców, kulturoznawców i wszystkich, którym bliskie są song studies. Z recenzji dr hab. Marzeny Marczewskiej, prof. nadzw. UJK