Marian Gliszewski i jego książka to przykład wyjątkowego zjawiska głębokiego, nieprzejednanego zaangażowania w sprawy publiczne, polityczne, społeczne, polskie. Listy nie tylko do posłów rejestrują próby i dążenia pana Mariana, aby zwrócić uwagę władz na wiele nieprawidłowości i niesprawiedliwości [...], dotyczą stosunku rządu do polityki (pro)rodzinnej, sytuacji kobiet, dzieci, mężczyzn i ich wzajemnych relacji, ale są także wołaniem o naprawę Polski. Gliszewski porusza kwestie: po pierwsze, ustawy o kombatantach, a po drugie - ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Daremnie pisze i rozsyła listy do reprezentantów narodu. Dostaje kilka zdawkowych odpowiedzi, które nie rozwiązują problemów. Z Przedmowy Ewy Chylak-Wińskiej