Tom pod redakcją Agnieszki Trześniowskiej-Nowaki Dariusza Piechoty jest wyrazem rozszerzenia grup badaczy seriali telewizyjnych o osoby w swojej pracy sytuujące się w pewnej odległości od television studies, a jednak podejmujące próby dania wyrazu swojej fascynacji kolejną falą seriali. Jak wskazuje tytuł monografii Powieści realistycznej życie po życiu. O fenomenie współczesnych seriali - redaktorzy oraz poszczególni autorzy tekstów spojrzeli na seriale telewizyjne końca XX i początku XXI wieku w perspektywie „długiego trwania", zestawiając je z innym ważnym dla rozwoju nowoczesnych społeczeństw fenomenem rozkwitłą ponad sto lat wcześniej powieścią realistyczną. Nacisk na kategorię mimesis pozwolił uwypuklić powiązania i odniesienia do kwestii społecznych, szczególnie silnie eksploatowane w serialach nowej generacji. W kolejnych artykułach wybrzmiewa też chęć odniesienia i sproblematyzowania konwencji gatunkowych, strukturujących poszczególne serialowe wypowiedzi. W przypadku tego tomu podkreślić też należy (w większości przypadków) osadzenie perspektywy snutej refleksji mamy do czynienia z polskimi badaniami. Skutkuje to konsekwentnym pozostawaniem w obszarze teoretycznoliterackich odniesień oraz (przeważnie) zdystansowaniem względem ustaleń teorii krytycznych. dr hab. Elżbieta Durys, prof. UW