Gustave Le Bon to francuski uczony, nazywany ojcem psychologii społecznej, który głównym przedmiotem swych dociekań uczynił zachowania tłumu. Owocem wielu lat pracy poświęconej analizie tego zagadnienia, jest niniejsza publikacja. Le Bon w błyskotliwy sposób opisuje tu aktywność ludzkich jednostek, które zatracają swoją indywidualność w momencie, kiedy stają się częścią zbiorowości opanowanej jakimś wspólnym celem. Tłum cechuje własna dynamika myślenia i działania. Z tego powodu nie można go traktować jedynie jako zbioru osobników, lecz należy brać pod uwagę, że stanowi on jakościowo odmienny twór. Jego cechy i zachowanie nie są prostą wypadkową cech i dążeń tworzących go ludzi. Le Bon jest zdania, że jednostka – nawet, gdy mowa o reprezentancie kultury wysokiej – w pewnych okolicznościach w tłumie traci zdolność do krytycznego rozumowania i zachowuje się afektywnie, czasem w sposób prymitywny i barbarzyński.