Tematyka tekstów zawartych w tomie jest różnorodna, a wszystkie łączy tytułowy problem badawczy – przestrzeni komunikacyjnej współczesnych bibliotek. Przedstawione artykuły omawiają zarówno aspekty teoretyczne komunikacji, jak i praktyczne przykłady – studia przypadku – działalności komunikacyjnej placówek bibliotecznych. Książka będzie interesująca dla badaczy-bibliotekoznawców zajmujących się współczesnym bibliotekarstwem oraz bibliotekarzy, dla których może być inspiracją do nowych działań w zakresie nawiązywania i rozwijania pozytywnych, opartych na porozumieniu i partnerstwie, relacji z użytkownikami. [z recenzji dra Bartłomieja Włodarczyka, Uniwersytet Warszawski] Multifunkcyjność współczesnej przestrzeni bibliotecznej (zarówno tej realnej, jak i wirtualnej), wynikająca w dużej mierze z koncentracji na potrzebach czytelnika/użytkownika, inspiruje do podejmowania branżowych dyskusji. W ich konsekwencji niejednokrotnie redefiniowane są znane koncepcje dotyczące optymalnej organizacji, aranżacji placówek bibliotecznych i zarządzania nimi. Jednocześnie czas pandemii koronawirusa to okres pełen wyzwań i dynamicznego dostosowywania się bibliotek do funkcjonowania w nowych warunkach. […] Kwestie te stały się kluczowymi dla Autorów niniejszego tomu, którzy stawiają szereg pytań, odnoszących się do nowych sytuacji komunikacyjnych w środowisku wewnętrznym „wspólnego miejsca”, jakim stała się obecnie biblioteka, a także sposobów komunikacji z jej otoczeniem społecznym, […] w tym m.in.: w jaki sposób projektować i organizować funkcjonalną przestrzeń komunikacyjną w nowoczesnej bibliotece? jak nią skutecznie zarządzać w warunkach dynamicznych zmian społecznych, gospodarczych i technologicznych? jak kreować dobrą przestrzeń komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej w bibliotece (w zespole pracowniczym, w sieci bibliotecznej, w otoczeniu społecznym etc.)? w jakim zakresie w tych działaniach uwzględniane są potrzeby komunikacyjne zróżnicowanych grup użytkowników, w tym użytkowników o „specjalnych potrzebach”? jakie znaczenie w skutecznym porozumiewaniu się z użytkownikiem mają kompetencje komunikacyjne bibliotekarzy i innych pracowników placówek bibliotecznych? czy dostrzegana jest potrzeba zdobywania nowej wiedzy i umiejętności komunikacyjnych ważnych m.in. w kształtowaniu adekwatnej oferty bibliotecznej, budowaniu „wspólnego języka” i więzi ze zbiorowością, podnoszeniu prestiżu instytucji? czy w dobie pandemii biblioteki bardziej otworzyły się na użytkownika i jaką rolę w tym procesie odgrywają technologie? Poszukując odpowiedzi na te (i inne) pytania, uczyniono nadrzędną nie tyle perspektywę bibliotekarza/pracownika, co optykę czytelnika/użytkownika, mieszkańca, a także instytucjonalnego partnera. [z Wprowadzenia dr hab. Anity Has-Tokarz, prof. UMCS]