Autor przedstawia swój tomik następująco: Zakaz majstrowania przy Świecie.

Gdy serce jest największe. Rozmaicie można miłować w radosnym wzruszeniu. Co rodzi współpraca i zgoda ze Światem w otwartości na to, co Nieprzewidywalne. Rejestr czułości. Kieszonkowy gwiazdozbiór, do którego można sobie włożyć palec. Próba wymacania swobodnie przenikających do układu nerwowego sił i ułożenia pod wpływem życiodajnych impulsów zdań. Oddana w życzliwości wiara w Nowe. Sprawiedliwa wymiana. Delektowanie się nieskończoną profuzją uczuciowości. Wyrażanie spełnienia w poczuciu kompletności. Ufność wobec tego, co Inne. Skutecznie odebrane zaproszenie od Świata do Życia. Talon na wydarzenie ruchów wiosny. Gdy dzieje się coś niezrozumiałego, ale nieacefalicznego. Modlitwa przytulonego do biegu Losu śmiałka, który trafia raz po raz na ścianę, ale nic do niej nie mówi.

Dlaczego głos dany tym wierszom został tak ogromnie zaszczycony przez Bogów i podlega sądowi miłości?