Publikacja ma na celu zaprezentowanie zagranicznej polityki kulturalnej Republiki Czeskiej, Słowacji, Polski i Węgier – małych i średnich państw Europy Środkowej skupionych w regionalnym porozumieniu Grupy Wyszehradzkiej. W swoich założeniach badawczych Autorka podjęła się ukazania roli jaką odgrywa kultura w realizacji celów polityki zagranicznej państw, będąc składową tejże polityki może być instrumentem realizacji oraz kreatorem jej celów. Analiza ukierunkowana jest na rozwiązanie problemu badawczego: dlaczego i w jaki sposób państwa Wyszehradu włączają w strategię polityki zagranicznej czynnik kulturowy. Istotą tak ujętego problemu badawczego jest próba rozstrzygnięcia funkcji kultury w działaniach zewnętrznych państw. Innymi słowy, proces badawczy zmierza do ustalenia, czy zagraniczna polityka kulturalna analizowanych państw jest składnikiem polityki zagranicznej, służącym tym samym celom głównym, a jednocześnie realizującym je, a nawet kreującym, czy też kultura stanowi jedynie środek – instrument polityki zagranicznej. Ogromnymi atutami pierwszej, tak obszernej analizy zagranicznej polityki kulturalnej czterech państw, jest ponadprzeciętna umiejętność Autorki dokonania przenikliwej analizy oraz syntetycznego ujęcia rozległego chronologicznie i merytorycznie tematu oraz formułowania dojrzałych wniosków i ocen.