Papież Franciszek w swojej modlitwie o ustanie pandemii koronawirusa zawarł między innymi takie zdanie: „Udziel mądrości naukowcom i tym, którzy poszukują odpowiednich środków służących zdrowiu i dobru fizycznemu braci”. Ukazuje to potrzebę współpracy ludzi na wielu płaszczyznach tak, aby zapobiegać chorobie i jej powikłaniom. Konsekwencji pandemii nie da się jednak ograniczyć tylko do działania patogenu SARS-COV2 na ciało człowieka. Czas ten przyniósł wiele problemów i pytań, na które trzeba będzie poszukać odpowiednich rozwiązań i odpowiedzi. Bezpośrednią konsekwencją działania COVID-19 jest tymczasowa utrata zdrowia i okres choroby, a także izolacja w domu czy szpitalu. Niesie to z sobą czas bólu fizycznego, jak i problemów psychicznych, samotności, ale także ujawniania się głębszych potrzeb duchowych człowieka. Nie da się jednak kompleksowo zaradzić tym potrzebom, nie włączając we współpracę wiary i rozumu, czyli – na gruncie nauki – teologii i innych dziedzin. Niniejsza monografia nie jest jedynie opisem historii pandemii. Rozwiązania wypracowane podczas tego trudnego czasu mogą posłużyć do coraz bardziej integralnego ujmowania rzeczywistości. Ze Wstępu