Ciepła, podnosząca na duchu, ilustrowana barwami czterech pór roku opowieść o tym, że nie wszystko można zaplanować. I jeśli nawet los przynosi nam przykre niespodzianki, to po burzy nadejdą znowu dobre i piękne dni.

Borsuk tak bardzo chciał mieć najpiękniejszy ogródek. Wszystko dokładnie sobie obmyślił i zaplanował.

Od zeszłego lata zbierał i gromadził w idealnym porządku nasionka.

Na wiosnę z wielkim przejęciem rozpoczął prace. Przyjaciele pospieszyli mu z pomocą: razem pielili, grabili, aż wreszcie zasiali.

A potem świętowali. Borsuk nie mógł się doczekać: już widział swoje równiutkie rządki kwiatów i warzyw.

Aż przyszedł deszcz — to dobrze.

A potem burze i wichury — to niedobrze, bo porwały nasionka.

Borsuk zamknął się sam w domu i bardzo się martwił: – w tym roku nie będę miał najpiękniejszego ogródka...

A może jednak?