Zmiany ustrojowe, jakie zaszły w naszym kraju po II wojnie światowej, sprawiły, że zniknąć musiał styl życia pewnych warstw społecznych. Ba! w okresie PRL-u robiono wszystko, aby wymazać z ludzkiej pamięci najmniejszy nawet ślad istnienia owych klas, wrogich ludowi. A jednak, jakby na przekór, zachował się w tradycji obraz sielskiego życia w majątkach ziemskich, zwłaszcza na kresach. Widać to w licznych wspomnieniach, pamiętnikach, także literaturze pięknej. Kolejny przykład stanowi ta książka: pełna uroku, ciepła, ale i nostalgicznej zadumy. Wzbogacona licznymi cytatami, znakomicie oddającymi mentalność ówczesnych ludzi, jest próbą przedstawienia świata, który dawno odszedł, a przecież żyje w pamięci. Czytelnik spotka tu mieszkańców owych dworków: członków rodzin, rezydentów, służbę; znajdzie i opis dworu z jego architekturą, wystrojem i przeznaczeniem licznych pomieszczeń od paradnych salonów, poprzez kobiece buduary, aż po pomijane często wstydliwym milczeniem wygódki i obyczajów zarówno tych oficjalnych jak i gospodarczych, dotyczących gotowania, prania, sprzątania czy higieny osobistej; i damskich oraz męskich toalet na wszelkie okazje; i edukacji oraz wychowania dzieci, wszystkiego, co z życiem codziennym dawnych dworów się wiązało. Obraz minionych dni przybliżają zdjęcia z epoki.