Oliver Wendell Holmes (1841–1935), uczestnik wojny secesyjnej, wykładowca Harvard Law School, jeden z najsłynniejszych sędziów federalnego Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, którego zdania odrębne w takich sprawach jak Lochner czy Abrams przeszły do historii tamtejszego systemu prawnego. Był prekursorem amerykańskiego realizmu prawniczego oraz przeciwnikiem formalizmu prawniczego, a przede wszystkim sędzią intelektualistą o wielkiej kulturze literackiej. Pamiętany za zwięzły i aforystyczny styl pisemnych uzasadnień wyroków oraz zdań odrębnych, daleki od współczesnego żargonu języka prawniczego. Do jego spuścizny, prócz publikowanych uzasadnień, należą: przełomowa w swoim czasie książka The Common Law (1881), kilkanaście artykułów i okolicznościowych wystąpień oraz tysiące listów. „Ścieżka prawa” (The Path of Law), pierwotnie wygłoszona w 1897 roku jako okolicznościowy wykład adresowany do studentów, została opublikowana później w „Harvard Law Review”. Holmes posłużył się w niej, wówczas prowokującą, figurą złego człowieka, by przedstawić koncepcję prawa jako przewidywania decyzji sądowych. Ścieżka jest jednak esejem, a zatem wypowiedzią wielowątkową, poruszającą takie tematy jak: rola prawnika, znaczenie logiki, sposób badania prawa, jego tworzenie, a nawet studiowanie.