Erving Goffman (1922-1982) zalicza się do niekonwencjonalnych klasyków amerykańskiej socjologii. Mniej zainteresowany teoriami systemów i badaniami ilościowymi, preferował obserwację uczestniczącą. Najbardziej znane jego dzieło Człowiek w teatrze życia codziennego (1959) należy do światowego kanonu badań socjologicznych. Jest w tej książce tyleż frapujących szczegółów co metodycznych analiz, służących także opisowi obyczajowości. Na podstawie przeróżnych źródeł od anonsów reklamowych po podręczniki dobrego wychowania autor rozważa teatralny charakter ludzkich zachowań społecznych. Uświadamia nam ich mechanizmy, z których na ogół nie zdajemy sobie sprawy: prezentujemy siebie za pomocą fasady w pewnych dekoracjach, wycofujemy się za kulisy. Fasad, masek mamy wiele w zależności od sytuacji. Wszyscy jesteśmy aktorami, wszyscy też widzami, ale jak przekonuje zebrany przez Goffmana materiał, nie musimy mieć z tego powodu wyrzutów sumienia, bo taka gra, taka interakcja symboliczna są wprost niezbędne do właściwego funkcjonowania społeczeństwa.