Prezentowana monografia stanowi pierwsze tego typu opracowanie Zarysu dogmatyki katolickiej. Dla osiągnięcia zamierzonego w pracy celu zarówno dogmatycznego, jak i pastoralnego Autor zastosował metodę analizy i syntezy literackiej, niczego a priori nie zakładając, poprzez wniknięcie w same teksty przekazów, ich rozbiór i systematyzację. (…)

Komunikatywny język książki sprawia, że czyta się ją przyjemnie jako ciekawą lekturę. Autor kieruje swoje orędzie do człowieka krytycznego, ale szczerze szukającego, do człowieka wierzącego i każdego czasu. Bogata jest treść tej książki. Dlatego potencjalny czytelnik może ją czytać od początku, środka lub końca albo też czytać na wyrywki. Kiedy jednak zdecydowaliśmy się na lekturę, czytajmy powoli, wracajmy do tego, co przeczytaliśmy. Ciekawe przemyślenia, skojarzenia można wykorzystać przede wszystkim we własnym życiu, ale także w katechezie, w homilii. Lektura przedstawionej pracy działa na intelekt, wolę i uczucia.
 

Maryja uczy nas właściwego podejścia do tajemnic Bożych: „Jakże się to stanie…?” (Łk 1, 34) – pytała Bożego posłańca. Odpowiedź anioła, objawiająca misterium Trójjedynego Boga, zakończona stwierdzeniem, że „dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1, 37), przyniosła całkowite oddanie się Dziewicy z Nazaretu odwiecznym planom Boga: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1, 38). Od tego dialogu coraz bardziej w świecie odczuwalne stało się promieniowanie Bożego Ojcostwa. Tam, gdzie jest Matka, bardziej widać działanie Ojca, który tak „umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). Nadzieja rodzi się pod Niepokalanym Sercem Dziewicy Maryi.