W jaki sposób niektórym politykom udaje się utrzymać dużą popularność nawet po kilku latach rządzenia lub sprawowania urzędu? Często wygrywają wybory tuż po zakończeniu pierwszej, drugiej lub kolejnej kadencji. Wydają się także wiarygodni i charyzmatyczni. Czy to z powodu ich ciężkiej pracy lub wrodzonych cech? Czy raczej sztaby wyborcze narzucają wizerunkowy cel, do którego powinni dążyć kandydaci? Może zatem istnieje wzorzec, lista cech, którymi miałby się charakteryzować polityk sprawnie zarządzający wrażeniem i utrzymujący popularność na wysokim poziomie.

Autor książki analizuje poszczególne elementy wizerunku i komunikacji politycznej oraz w formie pogłębionego opisu i licznych wizualizacji buduje model polityka popularnego. To pozycja zarówno dla uczestników sceny politycznej, jak i dla wszystkich, którzy chcą się jej krytycznie przyglądać i dokonywać świadomych wyborów.

Bardzo wysoko oceniam oryginalność tej monografii oraz jej wkład w naukę. Przeprowadzone badania znakomicie uzupełniają lukę w literaturze przedmiotu, a ponadto stanowią kompendium wiedzy, która może zostać wykorzystana w sposób praktyczny przez aktorów politycznych, doradców, spin doktorów.