Monografia Ilony Kulak to opracowanie nowatorskie, o wysokich walorach naukowych, poznawczych, tożsamościowych, edukacyjnych i społecznych. Zainteresuje nie tylko dialektologów i etnolingwistów, ale także socjolingwistów, onomastów, kulturoznawców, etnologów, etnografów, historyków języka, antropologów, botaników. Celem opisu jest ukazanie obrazu społeczności wiejskiej utrwalonego w fitonimach i rozwijanego na podstawie 647 nazw ziół, traw, chwastów, kwiatów, zbóż, drzew i krzewów funkcjonujących w języku górali rabczańskich. Autorka analizuje słowa i desygnaty jako zespolone ze sobą kulturowe wyznaczniki miejsca i czasu, włączone w ludową wizję świata, opartą na relacji między językiem a kulturą.