Komandor carskiej floty, Borys Michajłowicz Czetwieruchin, uczestniczył w bitwie cuszimskiej, będąc porucznikiem na pokładzie okrętu flagowego Imperator Nikołaj I, wchodzącego w skład Trzeciej Eskadry Pacyfiku. Po powrocie z niewoli japońskiej został członkiem komisji pod przewodnictwem admirała Heidena powołanej przez Ministerstwo Marynarki w celu zbadania dokumentów związanych z tą słynną na cały świat bitwą. Po zakończeniu prac komisji odkomenderowano go do prac hydrograficznych, które wykonywał na Wyspach Alandzkich, a także wzdłuż wybrzeża Finlandii, w okolicach Abo. Zajmował się tym aż do rozpoczęcia I wojny światowej. W chwili wybuchu Rewolucji Październikowej został dowódcą rosyjskiej flotylli torpedowców na Bałtyku. W okresie międzywojennym przebywał w Helsinkach. Na temat bitwy pod Cuszimą miał wykłady m.in. w angielskich i amerykańskich szkołach wojskowych i krajowych stowarzyszeniach absolwentów szkół kształcących kadry dla potrzeb marynarki wojennej. Występował również jako ekspert od spraw uzbrojenia. „Ostatni z Cuszimy" powstał na podstawie zapisków Czetwieruchina i jego wypowiedzi, natomiast ostateczny kształt treści nadany został przeze mnie. Uzupełnienia dotyczące Japonii również pochodzą ode mnie. Sztokholm, wiosna 1966 r. Gunnar Miillern