Pajęcza harfa dwunasta już książka poetycka Marka Wołyńskiego składa się z czterech

rozdziałów. Zdecydowaną większość utworów przenikają tematy bliskie dylematom

codzienności bohatera lirycznego głównie dotyczące przemijania, samotności i różnych

odcieni miłości.

Zawarte tutaj wiersze podobnie jak w poprzednich zbiorach Autora są pozbawione

rozwlekłych opisów, czy niezrozumiałych fraz. Zbudowane zostały głównie w oparciu o

pojedyncze metafory, często zakończone puentą. Równie często co jest typowe dla poezji

Wołyńskiego, cały wiersz stanowi metaforę, odczytywaną poprzez kody zawarte w obrazach,

opisach, nawet dialogach; poprzez porównania i odniesienia do zwykłych, codziennych

sytuacji. To również poezja poddana rygorowi formy oszczędnej, zawierającej się w dosyć

licznych, lapidarnych, jedno lub dwuzdaniowych poetyckich wypowiedziach.