Mocna powieść o trudnościach bycia kobietą w świecie mężczyzn.

Monza, marzec 1936 roku. Na brzegu rzeki Lambro dwie młode dziewczyny, na wpół ubrane i mocno zdenerwowane, próbują ukryć zwłoki mężczyzny. Jak i dlaczego znalazły się w tym miejscu?

Dwunastoletnia Francesca, pochodząca z mieszczańskiej rodziny, każdego dnia obserwuje z mostu dziewczynę z bosymi stopami i podrapanymi, ubłoconymi nogami, bawiącą się z chłopcami w rzece. Marzy, by się z nią zaprzyjaźnić, mimo że wszyscy w mieście uważają Maddalenę za Wiedźmę, czyli tę, która sprowadza nieszczęścia. Jej determinacja, postawa kogoś, kto niczego się nie boi, fascynuje Francescę. Wkrótce los połączy ich drogi, a dziewczyny odkryją moc przyjaźni, która pomaga przeciwstawić się niesprawiedliwości.

Dzięki Maddalenie Francesca odkrywa wagę nieposłuszeństwa, a także to, co oznacza bycie kobietą w czasach, gdy jedyny liczący się głos należy do mężczyzn. W obliczu przemocy i hipokryzji Francesca uczy się, jak sprawić, by jej własny głos stał się słyszalny.