Dzieło jednego z najbystrzejszych i niezależnych intelektualistów, Opowieść o dwóch utopiach Paula Bergmana, opowiada w "przejrzysty, często zabawny sposób" (Washington Post) cztery epizody z politycznej historii generacji: światowy radykalizm studentów roku 1968 i lat następnych, narodziny wyzwolenia gejów i współczesnej świadomości politycznej, antykomunistyczną historię pokolenia 1968 w bloku wschodnim, idee i samokrytycyzm myślicieli w Ameryce i Francji, którzy żyli w czasach tamtych wydarzeń i debatowali nad ich znaczeniem.