Zbiór felietonów filmowych pisanych w latach 1990-1997 przez reżysera takich filmów jak Sól ziemi czarnej czy Perła w koronie. Autor w charakterystycznym dla siebie ironicznym tonie przywołuje wspomnienia o wielu postaciach polskiego kina - można tu znaleźć smakowite anegdoty o Zbigniewie Cybulskim, Kalinie Jędrusik, Jerzym Kawalerowiczu czy Tadeuszu Łomnickim. Z tych opowieści wyłania się osobista historia polskiego kina widziana od środka przez jednego z jej najwybitniejszych twórców. Zbiór niniejszych felietonów jest jak zeznanie świadka, który prosi o ostrzejszy wymiar kary. Podczas ich lektury nieraz cierpła mi skóra. Zdaje się, że bezwiednie stałem się swoistym kronikarzem środowiska filmowego dwóch historycznych przełomów: tego popaździernikowego w 1956 roku i historycznego w 1989. Ich osobisty, często zjadliwy ton jest przywilejem felietonisty: przesolenie i przepieprzenie funkcjonuje w nich jak kwaśnica w kiszonej kapuście. Ale kwaśnica - obok piwa - jest najlepszym lekarstwem na kaca. ze wstępu Kazimierza