Inspiracją do podjęcia badań nad pozapaństwową podmiotowością w prawie międzynarodowym były zauważalne tendencje do zwiększania liczby pozapaństwowych uczestników obrotu międzynarodowego oraz ich rosnący wpływ na rozwój porządku międzynarodowego.
Podmiotowość najczęściej jest definiowana jako zdolność do bycia nosicielem praw
i obowiązków wynikających z systemu prawa międzynarodowego. Zakres uprawnień poszczególnych podmiotów jest zróżnicowany, co bezpośrednio jest rezultatem funkcji, jakie zostały im powierzone. W większości systemów prawnych podmiotowość jest koncepcją formalną, która sama w sobie nie przyznaje osobie żadnych specyficznych praw
i obowiązków, co najwyżej służy do brania udziału w stosunkach prawnych.
Praca uzupełniona jest bardzo bogatą literaturą dotyczącą przedstawionego tematu.