Monografia jest adresowana nie tylko do przekładoznawców i badaczy multimodalności, lecz także studentów filologii przygotowujących prace dyplomowe na temat adaptacji tekstów egzemplifikujących różne media. Autor, w sposób oryginalny i twórczy, rozwija w niej własną myśl badawczą, nawiązującą do przekładu intersemiotycznego Romana Jakobsona. Z nieco szerszej perspektywy książka ta jest doskonałym przykładem synergii w interdyscyplinarnych badaniach prowadzonych na gruncie współczesnej humanistyki, w której metodologie zakorzenione w różnych paradygmatach naukowych mogą się wzajemnie uzupełniać, co umożliwia wypracowanie całkowicie oryginalnych i jednocześnie wewnętrznie spójnych modeli teoretyczno-opisowych – takich jak ten, który zaprezentowany został w niniejszej książce.