Książka o Janie Pawle II jako kontynuatorze odnowy liturgii, w zamierzeniu autora tylko bardzo ogólnie prezentuje jego nauczanie dotyczące głównego celu reformy i odnowy liturgii po Soborze Watykańskim II, jakim jest „rozwój życia chrześcijańskiego i dostosowanie jej do potrzeb naszych czasów”(KL 1). Podstawą sprawowania świętych obrzędów są księgi liturgiczne (rozdział I). Na główne problemy związane z odnową liturgii Jan Paweł II wskazywał w przemówieniach podczas spotkań w Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (rozdział II). Bardzo ogólne omówienie treści ważniejszych instrukcji rzymskich kongregacji o odnowie liturgicznej wydanych w czasie pontyfikatu Jana Pawła II zawiera rozdział III. Rozdział IV dotyczy głównego celu odnowy liturgii w nauczaniu Ojca Świętego, jakim jest czynne w niej uczestnictwo (actuosa participatio) wszystkich - duchownych i świeckich. Analizując najważniejsze wypowiedzi wydaje się, że bez przesady Jana Pawła II można nazwać papieżem Eucharystii i kapłaństwa (rozdział V).