JAK OBUDZIĆ W SOBIE DOJRZAŁEGO DOROSŁEGO?

Jak żyć dobrze i z poczuciem sensu? Kiedy sięgać po wolność, a jednocześnie zachowywać się odpowiedzialnie? Jak godzić się z tym, czego nie mamy, i doceniać to, czym jesteśmy szczodrze obdarzeni? Często pytamy i szukamy odpowiedzi, gubiąc się w natłoku teorii, praktyk i psychologicznych nowinek. Joanna Flis – konkretnie, ale z wyczuciem i mądrze, bez dalekich od rzeczywistości teorii – mówi, że najlepiej żyć po dorosłemu.

O tym, co to w praktyce znaczy i jak po dorosłemu mierzyć się z mniejszymi i większymi wyzwaniami codzienności, pisze w swojej najnowszej książce.

To poradnik, który postawi nas na nogi – tu i teraz. Mądry, ale pozbawiony skomplikowanych teorii. Świetny do czytania, szczery, bezpretensjonalny i konkretny.

Joanna Flis – psycholożka, certyfikowana psychoterapeutka uzależnień i współuzależnienia, psychoterapeutka systemowa w procesie certyfikacji. Badaczka związana z Uniwersytetem Szczecińskim, prowadzi badania nad rodzinami alkoholowymi. Pedagożka i ekspertka ds. e-uzależnień. Wykładowczyni, prowadzi szkolenia oraz prywatną praktykę terapeutyczną. Autorka książek: Współuzależnieni. Jak zatroszczyć się o siebie i budować zdrowe relacje z osobami uzależnionymi oraz Co ze mną nie tak? O życiu w dysfunkcyjnym domu, środowisku, w Polsce i o tym, jak sobie z tym (nie) radzimy. Autorka podcastu „Madame Monday – po dorosłemu”. Zaangażowana jest w projekt „Młode Głowy” realizowany przez Fundację Unaweza Martyny Wojciechowskiej.

"Nie wystarczy być dorosłym, żeby być dojrzałym. I o tym jest ta książka. Joanna Flis pokazuje – odwołując się czasem do badań naukowych, czasem do praktyki psychoterapeutycznej, a czasem do doświadczeń z własnego życia – różne aspekty dojrzałości. Konfrontuje nas z kulturowymi pułapkami XXI wieku i podpowiada, jak zrozumieć siebie i jak pracować nad własnym rozwojem. Analizuje także, jaką trucizną – dla nadawcy i dla adresata – może być hejt czy pogarda. Śmiało też podejmuje wątki, zdawałoby się, niemodne: pisze o duchowości, o moralności, o samotności. A czytelniczkom i czytelnikom pokazuje, poprzez konkretne zadania i ćwiczenia, jak zmierzać ku dojrzałości. Dzięki tej książce to pojęcie przestaje być sloganem psychologicznym, a staje się konkretnym wyzwaniem i zadaniem dla każdego z nas." - Bogdan de Barbaro, psychiatra i psychoterapeuta

"W procesie edukacji uczymy się nazw dorzecza Nilu, jednak próżno szukać jest w programie dorzecznych informacji o naszym funkcjonowaniu psychicznym. W efekcie tego wkraczamy w dorosłość z dyplomem świadczącym o naszej wiedzy ogólnej i zerowym doświadczeniem w rozumieniu siebie samych. To ogromna strata, ale i wyzwanie, by samodzielnie połączyć warstwy naszej tożsamości i dojrzewać do pełnego funkcjonowania. Myślę, że ta książka jest dobrym początkiem, narzędziem, które pomoże nam zintegrować wiedzę o sobie, świecie, relacjach, naszych deficytach i zasobach." - Joanna Gutral, psycholożka i psychoterapeutka

"Choć bardzo cenię okres odkrywania tych części mnie, które wymagają opieki, jak mój lęk przed odrzuceniem przez innych czy niskie poczucie własnej wartości, od lat intensywnie poszukiwałam w sobie oparcia. Takiej dojrzałej, zdrowej części mnie, która wie, co powiedzieć w trudnych momentach, potrafi mnie wyciszyć, zdystansować, skierować uwagę na rzeczy ważne, pomóc mi ustanowić granice i zwrócić się ku takim wartościom jak współczucie wobec innych. W ten sposób odkryłam, że poza licznymi wewnętrznymi dziećmi żyje we mnie Dojrzała Joanna i że ja ją lubię. Czuję się bezpiecznie z jej mądrością, świadomością, samokontrolą, elastycznością i umiejętnością bycia z innymi. Zanim to jednak odkryłam, miałam do pokonania kilka znaczących przeszkód, które sprawiały, że przez wiele lat ignorowałam jej głos. Jakich? Swojego własnego wyobrażenia na temat dojrzałości, niemającego nic wspólnego z tym, kim jest Dojrzała Joanna, której pozwoliłam wyjść z szafy." - fragment książki