"Wszystkie, bez wyjątku, poznane przeze mnie rodziny przechowują pamięć swoich przodków, bliższych lub dalszych, przekonanie, że zawdzięczają im dobre życiowe wzory oraz chęć dochowania tym wzorom wierności. Starają się o to w bardzo różnych wariantach biograficznych, zwykle obfitujących w szczególne zdarzenia, niełatwe wybory, śmiałe decyzje. Tym pragnę zaciekawić czytelników, może skłonić do akceptacji, rzadziej pewnie do protestu, zachęcić do naśladowania tego, co budujące i użyteczne. [...]. Szacunek dla wiedzy, uznanie wykształcenia za element niezbędny dla życiowej aktywności, pozostaje jednym z podstawowych rysów inteligenckiej formacji, jakkolwiek nie są dzisiaj tak namiętnie deklarowane, jak robiły to pierwsze pokolenia tej warstwy społecznej. Stały się oczywistością i moi rozmówcy wymieniają studia uniwersyteckie jako naturalny etap edukacji, po którym dopiero wybierali dalszą drogę – w ich przypadku naukową".