Kolory świata równoległego to zbiór wspomnień i esejów białoruskiego więźnia politycznego Mikoły Dziadoka. Niektóre z nich autor napisał w więzieniu, inne powstały po jego wyjściu na wolność w latach 2015–2016. Dotyczą one „kolorowych” momentów więziennej rzeczywistości – komicznych i przerażających, optymistycznych i mrocznych. Dziadoka aresztowano w 2010 r. pod zarzutem przeprowadzenia szeregu akcji bezpośrednich. Wyszedł na wolność po pięciu latach, a w 2020 r. został ponownie zatrzymany za udział w antyrządowych protestach, i skazany na kolejnych pięć lat kolonii karnej. Jako zdeklarowany anarchista Dziadok wprowadza do swoich obserwacji refleksje na temat polityczności wszystkiego, czego doświadczył oraz analizę mechanizmów kontroli, zarówno w systemie karnym, jak i w całym społeczeństwie. Mikoła Dziadok (ur. 1988) – aktywista ruchu anarchistycznego w Białorusi. W latach 2010–2015 więzień polityczny. Zwolniony 22 sierpnia 2015 r. dekretem prezydenta Białorusi. Absolwent szkoły prawniczej przy Białoruskim Uniwersytecie Państwowym w Mińsku oraz Europejskiego Uniwersytetu Humanistycznego w Wilnie.  Od października 2019 r. stypendysta programu im. Konstantego Kalinowskiego oraz student Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców przy Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Pracował jako dziennikarz w gazecie „Nowy Czas”. Laureat nagród dziennikarskch. Prowadził blog Radix na YouTubie oraz Telegramie. Jest autorem kilku książek. W grudniu 2017 r. otrzymał nagrodę im. Franciszka Alechnowicza za najlepszy utwór napisany w więzieniu – książkę Kolory świata równoległego. W listopadzie 2020 r. zatrzymany, torturowany i skazany na pięć lat kolonii karnej o zaostrzonym rygorze. Uznany ponownie za więźnia politycznego.