W książce Wiek XVIII obserwowany jest z punktu widzenia: literaturoznawstwa, tekstologii i edytorstwa, teatrologii, historii kultury, historii politycznej, społecznej i gospodarczej, historii myśli politycznej, historii filozofii oraz historii idei. Zebrane w tomie studia podejmują problemy generalne, związane z badaniami nad tytułowym zagadnieniem „wieku XVIII jako zmiany”. Ich autorzy stawiają pytania o wykładniki zmiany historycznej dokonującej się na przestrzeni kilkudziesięciu lat od (mniej więcej) połowy wieku XVIII do pierwszych dekad XIX stulecia. Interesuje ich również to, jakie zmiany dokonały się w ostatnim ćwierćwieczu i dokonują się obecnie w badaniach nad wiekiem XVIII sensu largo (zwłaszcza w ich poszczególnych sektorach dyscyplinarnych). Tom łączy więc badawczą refleksję nad wiekiem oświecenia z metarefleksją nad stanem, metodami, dyscyplinarnymi uwarunkowaniami i perspektywami badań nad tą epoką.