Praca jest fundamentalną aktywnością człowieka i elementem tworzącym jego biografię. Towarzyszyła człowiekowi od zarania dziejów, a ci, którzy ją wykonywali, gromadzili jej rezultaty i mogli przekazywać z pokolenia na pokolenie wiedzę o życiu, funkcjonowaniu w danej grupie, odgrywaniu wybranych ról społecznych. Praca ludzka to też temat zainteresowania nie tylko ekonomistów, lecz także filozofów, antropologów, teologów czy kulturoznawców. Decyzja autorów, by ponownie uczynić ją przedmiotem naukowej refleksji, uzasadniona jest dwoma zjawiskami dziejącymi się we współczesnym świecie. Pierwszym z nich jest demoralizacja pracy, utrata godności, sensu, etosu pracy, co w połączeniu z jej coraz większą ekspansją, presją wydajności i anektowaniem kolejnych obszarów życia człowieka prowadzi do epidemii wypalenia zawodowego, depresji, poczucia egzystencjalnej pustki. Drugim zjawiskiem jest doświadczenie pandemii COVID-19. Dla niektórych był to czas zamknięcia się w domu, w trybie zdalnym, dla innych – redukcji etatów, a właściwie dla każdego - wyrwania ze znanej rzeczywistości i postawienia przed nowymi wyzwaniami. Zmiany dobrze znanych, oswojonych i „naturalizowanych” warunków pracy pozwalają przyjrzeć im się z większą uwagą i krytycyzmem, a także postawić na nowo pytania o charakter, uwarunkowania i znaczenie pracy. Książka jest kolejnym już efektem współpracy naukowej Centrum Badań im. Edyty Stein z Katedrą Nauk Społecznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz Uniwersyteckim Szpitalem Klinicznym w Poznaniu w ramach projektu transdyscyplinarnego namysłu nad istotnymi fenomenami egzystencji ludzkiej i „budowania mostów” między humanistyką i naukami społecznymi a naukami medycznymi.