Złote Skrzydło jest wnikliwą analizą chińskiej tradycji, filozofii i społeczeństwa. Nie bez racji zalicza się tę książkę do klasyki chińskiej antropologii. Jej autor, Lin Yaohua (1910–2000), był profesorem socjologii i antropologii, obronił doktorat na Uniwersytecie Harvarda (1940), później wykładał na uniwersytetach Yenching w Chengdu i Minzu w Pekinie. W swojej książce odwołuje się do bezpośredniego doświadczenia, przedstawia bowiem losy własnej rodziny i przemiany dokonujące się w społeczności, w której dorastał. Złote Skrzydło jest opowieścią o dwóch rodzinach z małej wioski na południu Chin, osadzoną w pierwszych dekadach XX wieku. Autor stopniowo wprowadza nas w miejscowe obyczaje i w życie rodzinne odmierzane rytmem upraw, świąt i lokalnego handlu, kreśląc bogate tło społeczne. Dwaj krewni i zarazem przyjaciele – Donglin i Fenzhou – wspólnie zakładają sklep i stopniowo wydobywają się z ubóstwa. Sklep, początkowo miejsce sprzedaży orzeszków ziemnych i wina, udzielania konsultacji medycznych, przemienia się z czasem w ważny dla okolicy punkt dystrybucji ryżu i ryb. Obaj właściciele, zrazu zwykli handlarze, stają się osobami wpływowymi, kluczowymi uczestnikami życia lokalnej społeczności. Ich historia to nie tylko opis dochodzenia do dobrobytu, to także świadectwo konfliktów, niepokojów społecznych i niepowodzeń. Jednym z powracających motywów książki jest pytanie o przeznaczenie, o to, w jakim stopniu jesteśmy panami własnego losu. Krzysztof Kardaszewicz