Autorki, legitymujące się już znaczącym dorobkiem dotykającym kwestii edukacji medialnej, w udany sposób dokonują – jak same piszą – „diagnozy medialnej" młodych dorosłych, choć w moim odczuciu udało się tutaj zrobić znacznie więcej. Mam bowiem wrażenie, że dokonały raczej diagnozy uśrednionej współczesnej mediasfery, w której nie tylko nie działają już intuicje „cyfrowych tubylców", ale z której przemianami nie radzą sobie także starsze pokolenia. Dlatego ogromnym atutem tej publikacji jest fakt, że autorki w uporządkowany i niezwykle przejrzysty sposób zmapowały uwarunkowania współczesnych problemów z fake newsami, których nieskrępowany społeczny obieg zagraża demokracji, ale też po prostu bezpieczeństwu – wszak w dobie konfliktów hybrydowych przestrzeń informacyjna ma również duże znaczenie militarne (nie przypadkiem wśród odwołań pojawiają się więc dokumenty Komisji Europejskiej, ale i NATO). To nie tylko przygotowanie podbudowy pod dalsze diagnozy, lecz częściowo samodzielny, podparty bardzo rozbudowaną bibliografią przegląd przemian współczesnej mediasfery.

Fragment recenzji prof. dr. hab. Mirosława Filiciaka