Monografia dotyczy niezwykle istotnej problematyki zwiększających się nierówności dochodowych we współczesnym świecie, zwłaszcza w kontekście wyzwań społeczno-gospodarczych. W czasach narastających nierówności i utrzymujących się obszarów ubóstwa spółdzielnie socjalne mogą efektywnie przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu. Mimo poprawy sytuacji niektórych polskich rodzin wynikającej z programów transferów socjalnych, realizowanych w II połowie drugiej dekady XXI wieku, nie zaniknęły przesłanki funkcjonowania spółdzielni socjalnych. Kontekst społeczno-gospodarczy, w którym funkcjonują spółdzielnie socjalne, pokazuje, że wciąż istnieją grupy defaworyzowane, którym niezbędna jest pomoc. Autorzy umożliwiają Czytelnikom zgłębienie zarówno teoretycznych podstaw modelu cyklu życia organizacji w zarządzaniu spółdzielnią socjalną, jak i praktycznych obserwacji wynikających z badań empirycznych. Dzięki temu monografia stanowi kompendium wiedzy, co może być niezmiernie wartościowe zarówno dla praktyków zarządzania, jak i naukowców zainteresowanych tematyką spółdzielni socjalnych. Badania są istotne dla osób, które mogą powoływać spółdzielnie socjalne, gdyż dostarczają wiedzy i narzędzi potrzebnych do skutecznego zarządzania takimi organizacjami. Wiedza ta może być również cenna dla ustawodawców i innych interesariuszy, umożliwiając opracowanie lepszych strategii wsparcia oraz regulacji prawnych, które będą sprzyjały rozwojowi i stabilności spółdzielni socjalnych.

Podejście Autorów wskazuje na to, że praca nie jest jedynie zimną analizą danych i teorii, ale zaangażowanym spojrzeniem na prawdziwe życie i jego wyzwania. Należy także z głębokim uznaniem docenić empatię, z jaką Autorzy monografii podchodzą do omawianego zagadnienia i uczestników prowadzonych badań. Wartość tej postawy jest nie do przecenienia, gdyż dodaje głębi i autentyczności samej pracy naukowej.

Dr hab. Bartosz Jóźwik, prof. KUL
Instytut Ekonomii i Finansów
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II