Miasta, migracje, modernizmy. Architektura Andrzeja Frydeckiego autorstwa Joanny Majczyk to pierwsza monografia poświęcona jednej z najważniejszych postaci w historii powojennej wrocławskiej architektury, profesorowi Andrzejowi Frydeckiemu. Współwydawcami książki są Politechnika Wrocławska i Stowarzyszenie Architektów Polskich oddział Wrocław.

Pracę moją traktowałem jako prywatny, nieomal intymny nurt życia pisał w latach osiemdziesiątych XX wieku architekt i główny bohater monografii. Mimo natury twórczego introwertyka, Andrzej Frydecki pozostawił po sobie bogate dziedzictwo, był bowiem nie tylko aktywnym projektantem, ale też publicystą i dydaktykiem. Wśród jego dzieł znajdują się m.in. lwowski Dom Żołnierza i pierwszy budynek wzniesiony w powojennym Wrocławiu siedziba Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej.

Wrocław, projekt kampusu Politechniki Wrocławskiej, gmachy Wydziałów Lotniczego i Elektrycznego, widok perspektywiczny od strony Osi Grunwaldzkiej, proj. A. Frydecki, 1950, zbiory MA

Tytułowe miasta, migracje, modernizmy to słowa klucze do opisu losów architekta. Miasta (Lwów, Katowice, Wrocław) stanowiły kulisy życia Frydeckiego, a zarazem materię, w której tworzył. Migracje odnoszą się do doświadczeń pokolenia ludzi ciężko naznaczonych wojną i zmuszonych do budowania przyszłości w nowych granicach dawnej Rzeczypospolitej. Modernizmy z kolei wskazują linie rozwojowe państwa polskiego, a w wymiarze jednostkowym - trend architektoniczny, do którego Frydecki odnosił się w całej swojej twórczości.

Wrocław, Kościuszkowska Dzielnica Mieszkaniowa, widoki perspektywiczne, proj. A. Frydecki, 1953, zbiory MA