„Gdy twój świat ma moc wad i coś nie tak brzmi nie roń łez nie trać chwil nie gub szans na bis co dnia – chłoń świt i rzuć blask na twarz wbrew złu – choć pod prąd ku snom wciąż idź... (B.A. Śmierzyńska) (...) Ekspresyjne metafory, wszechwładna otchłań czasu, reminiscencje ze spotkań, podróży, przygód, lektur, opisy z wyobraźni, relacje z codzienności – niekończąca się praca nad wierszem, okruchy romantyzmu… Po prostu przemyślane piękno. Trwaj, żyj, nie rezygnuj chwilo. z rec. Andrzeja Zaniewskiego (prozaika, krytyka literackiego, poety)