Książka uhonorowana nagrodą Premio Strega – włoskim odpowiednikiem Bookera – oraz Premio Strega Giovani.

Poruszająca powieść, która natychmiast po premierze stała się bestsellerem.
Subtelna, szczera, słodko-gorzka proza.

Świadectwo narodzin autorki jako pisarki i jej odchodzenia, jako człowieka.

Ada d’Adamo była tancerką baletową, ale narodziny niepełnosprawnej córki Darii przed szesnastoma laty, przerwały jej karierę i całkowicie zmieniły jej życie. Kiedy Ada była u progu piątej dekady życia i wydawało się, że nareszcie pogodziła się z losem i odnalazła w nowej niełatwej roli, usłyszała kolejną, tym razem dotyczącą jej samej, druzgocącą diagnozę: chorowała na raka, a rokowania były złe. Nie poddała się jednak i postanowiła napisać powieść – pożegnalny list do córki, w którym opowiada swoją, a także ich wspólną, historię. Jej opowieść wypełniają codzienne zmagania i troski, żal i sekrety, ale także nieoczekiwane małe radości i chwile wielkiej czułości. A fabuła książki meandruje w czasie, przeplatając przeszłość z teraźniejszością.

Opowieść o nadludzkiej sile, celebrująca każdy moment życia, który z perspektywy czasu jawi się jako prawdziwy dar.

Ada d’Adamo, urodzona w Ortonie w 1967 roku, studiowała w Państwowej Akademii Tańca w Rzymie, na wydziale sztuk performatywnych. Przez całą karierę zawodową obserwowała ludzkie ciała i analizowała naturę ciała w ruchu na współczesnej scenie artystycznej. Swoją wiedzę zawarła w wielu esejach na temat tańca i teatru.

„Jak powietrze“, jest jej pierwszą (i ostatnią) powieścią. Autorka zmarła w 2023 roku w swoim domu w Rzymie, kilka dni po ogłoszeniu nominacji do nagrody Strega.

„,Jak powietrze“, to książka, która niczym ostry nóż zagłębia się w serce czytelnika. Precyzyjny i dobitny język idealnie oddaje bogactwo niełatwych uczuć zawartych w książce. Powieść, która na zawsze odmienia czytelnika, tak pełna życia, że zapiera dech w piersiach.  - Elena Stancanelli, z prezentacji do nagrody Strega

Wspaniała książka. Cudowny dialog między matką a córką... Historia, którą powinien przeczytać każdy – prawdziwy dar, budzący wdzięczność i uśmiech. - Concita De Gregorio, „,La Repubblica“,

Istnieją wyjątkowe okoliczności, w których literatura „,służy“, temu, kto ją pisze i temu, kto ją czyta [...] co jest dobrą strategią przeciwko bólowi. Ale książka o bólu jest udana tylko wtedy, gdy jest również książką pełną szczęścia. Kiedy czytasz pierwszą stronę, wiesz od razu, że „,Jak powietrze“, to książka, która promienieje szczęściem. - Paolo Di Stefano, „,Corriere Della Sera“,

W tej książce jest piękno. I jest, mimo wszystko, światło i wdzięk. Jest to, co sprawia, że rozumiemy, że istoty ludzkie niosą w sobie nadzieję. - Loredana Lipperini, dziennikarka „,La Repubblica“, i prowadząca audycję radiową „,Fahrenheit“, w Rai Tre

Magiczna książka. Czytasz ją i myślisz, że nikt nie jest w stanie znieść tyle udręki, a jednocześnie wiesz, że, to nieprawda – dowodem są bohaterki i wiele innych osób, ponieważ ból jest nieodłącznym elementem życia. - Elena Stancanelli, „,La Stampa“,

„,Jak powietrze“, to nie tylko kronika codziennego życia w okopach, to nie tylko donos na nieprzerwany trud – to niewiarygodne, ale to także wspaniały hymn na cześć życia! - Paola Severini Melograni, włoska prezenterka radiowa i producentka telewizyjna dla katolickiego dziennika - „,Avvenire“

Ta książka to hymn na cześć troski. - Laura Marzi, „,Il Manifesto“,

„,Jak powietrze“, to książka pełna blasku, jasna i pogodna. - Daria Bignardi, „,Ora Daria“, (Radio Capital Show)

W tej książce jest smutek, ale taki, który oznacza życie... Lektura obowiązkowa! - Tiziana Panella (La7 Channel)

Trafia w samo serce! - Nadeesha Uyangoda, „,Internazionale“

Książka, której lektura rozświetla każdą stronę. [...] Powieść, którą dobrze jest mieć pod ręką, jak mały talizman. - Lisa Ginzburg, „,Il Foglio“

„,Jak powietrze“, ma w sobie piękno. [...] Nieokiełznane i zaciekłe: piękno życia, które zostało ci dane. Piękno ciężaru, którego nigdy nie spodziewałaś się znieść.
Annalena Benini, dziennikarka i pisarka, dyrektorka Międzynarodowych Targów Książki w Turynie
Wystarczyło kilka stron, a może zaledwie kilka linijek, by zrozumieć, że to wspaniała literatura, i że czytam książkę, którą uznam za cudowną. - Francesco Piccolo, „,La Repubblica“