Drugie wydanie Księgi Estery - tym razem w nowym tłumaczeniu rabina Saszy Pecarica.

Megila opowiada historię cudu, który Bóg uczynił dla Żydów, zagrożonych zagładą z powodu knowań podłego Hamana. To jedyna księga Tanachu, w której Imię Boga nie pojawia się ani razu, a jednak to On kieruje wszystkimi dramatycznymi wydarzeniami opowiedzianej tu historii, aż do ich kulminacji, gdy "nieszczęście i żałoba, przemienia się w (?) radość i święto". Tego człowiek może być pewien: to Bóg kieruje jego losem i zaufanie do tego kierownictwa jest pierwszym przesłaniem Megili. Lecz za drugie przesłanie można uznać słowa skierowane przez Mordechaja do Ester: "jeżeli będziesz milczeć w takim czasie, wsparcie i ocalenie dla Żydów nadejdzie z innego miejsca (?) [jednak] kto wie, czy nie ze względu na ten właśnie czas dostąpiłaś królewskiej godności". Zaufanie do Boga nie zwalnia człowieka od działania, jakie wobec niegodziwości sam ma obowiązek podjąć.